ต่อมน้ำเหลือง ตัวแทนของเผ่าพันธุ์คอเคเชียนส่วนใหญ่มักล้มป่วย 1.1 รายในผู้ชายและ 0.7 รายในผู้หญิงต่อประชากร 100,000 คน ชาวญี่ปุ่นนั้นหายากที่สุด 0.1 รายในผู้ชายต่อ 100,000 ขณะนี้ไม่มีข้อมูลทางระบาดวิทยา สาเหตุและการเกิดโรคเป็นเวลานาน บทบาทของตัวแทนสาเหตุในลิมโฟแกรนูโลมาโตซิส ถูกกำหนดให้กับเชื้อโรคที่ติดเชื้อรวมถึงเชื้อวัณโรค
ไวรัสพบความสัมพันธ์ระหว่างอุบัติการณ์ของโรคฮอดจ์กิน และการติดเชื้อไวรัสเอพสเตนบาร์ ความเสี่ยงของการเกิดลิมโฟแกรนูโลมาโตซิสสูงกว่า 3 เท่าในกลุ่มประชากรที่ติดเชื้อไวรัสเอพสเตนบาร์หรือผู้ติดเชื้อโมโนนิวคลีโอซิส ในครอบครัวของผู้ป่วยที่ติดเชื้อ HIV ความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้น ควบคู่ไปกับภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่องที่ลึกขึ้น
ในกรณีส่วนใหญ่เซลล์เบเรซอฟสกี สเติร์นเบิร์กมาจากบีเซลล์ของศูนย์กลางเชื้อโรคของรูขุมขน อันเป็นผลมาจากการกลายพันธุ์ต่างๆมีกิจกรรมการหลั่งสูง และทำให้เกิดภาพทางเนื้อเยื่อวิทยา ตรวจพบการเปลี่ยนแปลงเชิงปริมาณของโครโมโซมในเซลล์เบเรซอฟสกีสเติร์นเบิร์กในเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์ของกรณี ซึ่งบ่งบอกถึงความไม่เสถียรของโครโมโซมของเซลล์
ซึ่งไม่พบลักษณะความผิดปกติของโครโมโซม การเปลี่ยนแปลงของเซลล์เนื้องอกบ่อยขึ้นใน 54 เปอร์เซ็นต์ส่งผลต่อแขนสั้นของโครโมโซม การจำแนกประเภท ตามการจำแนกทางคลินิก ลิมโฟแกรนูโลมาโตซิสแบ่งออกเป็น 4 ขั้นตอนตามความชุกของกระบวนการ ขั้นตอนของลิมโฟแกรนูโลมาโตซิส ลักษณะ ขั้นตอนที่ 1 การมีส่วนร่วมของต่อมน้ำเหลืองในบริเวณใดบริเวณหนึ่ง
โครงสร้าง ต่อมน้ำเหลือง ม้าม ต่อมไทมัส ฟอนวัลเดเยอร์ปิโรกอฟ ขั้นตอนที่ 2 การมีส่วนร่วมของต่อมน้ำเหลืองใน 2 บริเวณหรือมากกว่าในด้านเดียวกันของไดอะแฟรม โหนดเมดิแอสตินัมและหลอดลมปอดเป็น 2 ส่วนที่แตกต่างกัน จำนวนที่ตั้งที่เกี่ยวข้องจะถูกระบุด้วยดัชนี ขั้นตอนที่ 3 การมีส่วนร่วมของบริเวณต่อมน้ำเหลืองหรือโครงสร้างทั้ง 2 ด้านของไดอะแฟรม
ด้านที่ 1 มีส่วนร่วมของต่อมน้ำเหลืองของม้าม พอร์ทัลและกลุ่มโรคเซลิแอค ด้านที่ 2 เกี่ยวข้องกับพาราเอออร์ติก อุ้งเชิงกราน เมเซ็นเทอริกและต่อมน้ำเหลืองที่ขาหนีบ ขั้นตอนที่ 4 การมีส่วนร่วมของพื้นที่ภายนอกอย่างน้อย 1 แห่งโดยมีหรือไม่มีการมีส่วนร่วมของ ต่อมน้ำเหลืองหรือการมีส่วนร่วมของอวัยวะภายนอก ที่มีการมีส่วนร่วมของต่อมน้ำเหลืองที่อยู่ห่างไกลแพร่กระจายไปยังไขกระดูกหรือตับ
รูปภาพทางคลินิก ผู้ป่วยบ่นเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของต่อมน้ำเหลืองส่วนปลาย หายใจถี่ ไอ อ่อนเพลีย อ่อนเพลีย เหงื่อออกมากตอนกลางคืน คันผิวหนัง มีไข้ต่ำๆหรือมีไข้ผิดประเภทที่ทำให้ร่างกายทรุดโทรม น้ำหนักลดโดยไม่ทราบสาเหตุ ต่อมน้ำเหลืองที่ขยายใหญ่ขึ้นจะมีลักษณะยืดหยุ่นหนาแน่น ตามกฎแล้วจะไม่ประสานกับผิวหนังและไม่เจ็บปวด ในผู้ป่วย 10 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์
หลังจากดื่มแอลกอฮอล์จะมีอาการปวดต่อมน้ำเหลืองโต โดยปกติแล้วต่อมน้ำเหลืองบริเวณเหนือกระดูกไหปลาร้า ต่อมใต้สมอง ต่อมน้ำเหลืองที่รักแร้จะเกี่ยวข้องกับกระบวนการของเนื้องอก แต่บ่อยครั้งที่ต่อมน้ำเหลืองบริเวณปากมดลูก และต่อมน้ำเหลืองบริเวณคอด้านขวาจะขยายใหญ่ขึ้นก่อน ความพ่ายแพ้ของต่อมน้ำเหลืองเหนือไดอะแฟรม
ในขณะที่ทำการวินิจฉัยพบได้ใน 90 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยเฉพาะใต้ไดอะแฟรม ใน 10 เปอร์เซ็นต์เมื่อต่อมน้ำเหลืองในช่องท้องเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ผู้ป่วยจะมีอาการไอแห้ง กลุ่มอาการของการบีบอัดความเจ็บปวดในหน้าอก เกิดขึ้นเฉพาะกับกลุ่มก้อนของเยื่อหุ้มปอด ขนาดใหญ่มากเท่านั้น กลุ่มก้อนดังกล่าวสามารถเจริญเข้าไปในเยื่อหุ้มปอด เยื่อหุ้มหัวใจ ปอด หลอดลม
หลอดอาหารและม้ามมักเกี่ยวข้องด้วย ในบรรดาอวัยวะที่ไม่ใช่น้ำเหลือง ปอดมักได้รับผลกระทบมากที่สุด ความเสียหายของเนื้อเยื่อปอดสามารถเกิดขึ้นได้ ทั้งเฉพาะจุดและแทรกซึมเข้าไป บางครั้งมีการแตกตัวและเกิดโพรง เมื่อตรวจพบฟันผุ ควรแยกโรคออกจากวัณโรค ปอดบวมจากแบคทีเรีย แอคติโนมัยโคสิส การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของต่อมน้ำเหลืองในช่องท้อง
จะมาพร้อมกับอาการปวดหลังส่วนล่างในผู้ป่วยประมาณ 10 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ ไขกระดูกมีส่วนร่วมในกระบวนการนี้ ซึ่งสามารถสันนิษฐานได้ว่ามีภาวะเกล็ดเลือดต่ำถาวร อย่างไรก็ตาม การมีส่วนร่วมของไขกระดูก มักได้รับการยืนยันโดยการตรวจชิ้นเนื้อเท่านั้น ไม่ค่อยตรวจพบความเสียหายของตับเมื่อเริ่มมีอาการ แต่ด้วยความก้าวหน้าของโรค การแพร่กระจายจะพบในผู้ป่วยมากกว่าครึ่ง
เป็นไปได้ที่จะสงสัยการมีส่วนร่วมของตับ ในกระบวนการทางพยาธิวิทยาในกรณีที่มีขนาดเพิ่มขึ้น การตรวจหาเงาโฟกัสร่วมกับการเพิ่มขึ้นของกิจกรรม ของอัลคาไลน์ฟอสฟาเทสในเลือดมากกว่า 4 เท่า การวิจัยในห้องปฏิบัติการและเครื่องมือ วิธีการวิจัยในห้องปฏิบัติการ และเครื่องมือมีดังต่อไปนี้ ด้วยการตรวจเลือดทั่วไป ผู้ป่วยบางรายสังเกตว่า ESR เพิ่มขึ้น
เม็ดเลือดขาวนิวโทรฟิลิกและต่อมน้ำเหลืองเพิ่มขึ้น การวิเคราะห์ทางชีวเคมีของเลือด การตรวจหากิจกรรมของอัลคาไลน์ฟอสฟาเตส LDH,ALT,AST ความเข้มข้นของบิลิรูบิน ครีเอตินิน ยูเรีย การตรวจหาสัญญาณของกิจกรรมทางชีวภาพเนื้อหาของ 2-โกลบูลิน ไฟบริโนเจน แฮปโตโกลบินและเซรูโลพลาสมิน
การตรวจเอกซเรย์ทรวงอกช่วยให้คุณทราบสภาพของต่อมน้ำเหลืองของเมดิแอสตินัม เนื้อเยื่อปอดและเยื่อหุ้มปอด การสแกน CT ทรวงอกเป็นสิ่งที่จำเป็น ซึ่งทำให้สามารถระบุต่อมน้ำเหลืองในช่องท้องที่มองไม่เห็น ในภาพรังสีและจุดโฟกัสขนาดเล็กในเนื้อเยื่อปอดได้
บทความที่น่าสนใจ : การตั้งครรภ์ ในทางสูติศาสตร์การตั้งครรภ์ระยะหลังเป็นปัญหาที่ไม่ซับซ้อน
